“De beloning van het tóch te doen is vaak al voldoende om in de actie te gaan”
Niet in de actie gaan door angst of uitstelgedrag, aan dingen beginnen maar ze niet afwerken … Herkenbaar? Actie- en accountabilitycoach Stephie Dewever helpt dagelijks ondernemers én particulieren die met deze uitdagingen kampen en is graag hun stok achter de deur om professionele of persoonlijke doelen te behalen. “Ik hou ervan om mensen aan te zetten tot actie en hun actiepunten mee op te volgen. En als ze die actiepunten niet in de praktijk brengen, dan duik ik graag dieper naar de oorzaak daarvan en pakken we die samen aan”, aldus Stephie.
Het volledige gesprek met Stephie werd opgenomen als podcastaflevering. Liever luisteren dan lezen? Klik dan op de afbeelding hiernaast om naar de podcast te gaan:
Uitstelgedrag is vaak het gevolg van bepaalde angsten of een gebrek aan zelfvertrouwen, maar soms stellen we dingen ook uit omdat we aanvoelen dat het misschien de verkeerde dingen zijn op het lijstje. Of net omdat we die taken écht niet leuk vinden. Wat kan je hieraan doen?
Eerst en vooral is het belangrijk om te beseffen waarom je die bepaalde dingen doet. Wat is het nut en het doel ervan? Zelf probeer ik mijn leven zo in te vullen dat ik enkel die zaken moet doen die ik leuk vind, al horen sommige dingen er ook gewoon bij. Voor mij is dat bijvoorbeeld administratie: ik doe dat niet graag en had de neiging om dit steeds uit te stellen. Tot ik me de vraag stelde: wat brengt dit mij? Antwoord: minder stress op het einde van het kwartaal. Daarnaast vroeg ik me ook af: wie wil ik zijn? De gestructureerde ondernemer die zijn zaken op orde heeft of het warhoofd dat er één grote chaos van maakt? Het antwoord is evident.
In elk geval kan je simpele trucjes toepassen om toch in de actie gaan voor dingen die je niet leuk vindt, maar die wel gedaan moeten worden. Zo maakte ik er een afspraak met mezelf van om elke week tijdens de breakdanceles van mijn zonen mijn administratie in orde te brengen. Anders is dat toch maar een verloren uurtje en zo ben ik elke week mee met mijn boekhouding.
Weet wel dat uitstelgedrag niet altijd slecht is. Mijn huishouden is iets dat ik al eens durf uit te stellen omdat het mij niet dichter bij mijn doelen brengt en het is ook niet zo dat ik huisvrouw van het jaar wil worden (knipoog). Het hoeft niet altijd spik en span te zijn. Dan maak ik liever van andere taken een prioriteit die mij wel verder helpen en staat het huishouden wat lager op mijn prioriteitenlijst.
Geloof jij in beloningen als je taken doet die je anders alleen maar uitstelt?
Er bestaan verschillende soorten beloningen en vaak is de beloningen van het te doen vaak de meest impactvolle. Ik heb bijvoorbeeld niet altijd zin om te sporten, maar als ik denk aan hoe ik me ga voelen na mijn sportsessie, dan is dat al een voldoende grote beloning op zich. Beeld je dus wat vaker in hoe je je gaat voelen nadien, dat zal je wellicht al in beweging brengen.
Je hebt het wel eerst te ervaren en dus te doen om te weten hoe het voelt. Op korte termijn voelt de beloning van het uitstellen beter aan dan in de actie te komen, op lange termijn is de voldoening groter als je datgene je geneigd bent uit te stellen toch doet.
Je kan jezelf natuurlijk ook belonen met iets lekkers, liefst iets gezonds, of bijvoorbeeld met een wandeling. Iets waar jij plezier uithaalt en blij van wordt.
Trouwens, vaak stellen we dingen uit omdat we focussen op het resultaat en bang zijn om te falen. Denk aan een salesgesprek dat je uitstelt omdat je schrik hebt voor afwijzing. Focus in plaats van op het resultaat eens wat vaker op de actie. Want over de reactie of de uitkomst heb je helemaal geen controle. Je hebt wel controle over wat je doet. Ik vier dus dat ik iets gedaan heb, niet dat ik een ja kreeg van een potentiële klant.
Doe de zaken die je onaangenaam vindt ook zo vroeg mogelijk op de dag en neutraliseer de stemmetjes in je hoofd. Je kan helemaal niet voorspellen hoe iemand anders zal reageren of hoe iets gaat lopen, dus heb vertrouwen in jezelf en in je actie. De rest heb je niet in de hand, dus dat kan je dan maar beter loslaten.
Soms verlammen we ook wat door overwhelm: we stellen uit omdat het veel te veel is (geworden) en we weten niet waar te beginnen. Hoe krijg je structuur in die chaos?
Je moet twee dingen helder hebben: je prioriteiten en jouw voorwaarden. Welk zaken brengen je dichter bij je doel en zijn dus prioritair? En op welke voorwaarden wil jij leven? Dat zijn jouw non-negotiables. Enkel op die manier kan je je acties rangschikken in volgorde van belangrijkheid en aftoetsen of je nog wel met de juiste dingen bezig bent. Zo staat tijd met mijn gezin bovenaan voor mij en zal ik daardoor gemakkelijker nee zeggen tegen zaken wanneer die privétijd in het gedrang komt.
Om dit allemaal helder te hebben, is het essentieel om af en toe te vertragen en stil te staan. Dat is niet alleen noodzakelijk voor je mentaal welzijn maar ook voor je creativiteit. En vergis je niet, niets doen is ook iets doen!
Tot een paar jaar geleden kon ik me helemaal niet ontspannen. Ik was altijd maar aan het doen, doen, doen. Ik was altijd maar bezig met mijn werk, mijn huishouden … Tot ik tegen een muur knalde. Ondertussen heb ik héél goed geleerd om wat vaker ‘foert’ te zeggen en eens lekker niks te doen. Dat brengt mij veel verder dan rondhollen als een kip zonder kop.
Wat met to-do-lijstjes? Iedereen pakt het anders aan, elke time management goeroe ziet het anders. Wat is jouw visie?
Heel vaak staan takenlijstjes vol met zaken die irrelevant zijn, ons niet dichter bij onze doelen brengen en die we sowieso toch gaan doen. Of erger nog, die we al gedaan hebben. Gewoon voor de voldoening wanneer we deze dan kunnen afvinken. Maar als je eens heel kritisch nadenkt, welke zaken blijven altijd op je to-do-lijstje achter? Juist, de dingen die je altijd uitstelt.
Voor mij is een takenlijstje dus echt een kort overzicht van wat je moet doen om dichter bij je doelen te komen. Meestal zijn dat zaken die een beetje oncomfortabel zijn. Een to-do-lijstje is in mijn ogen dus geen vergeet-me-nietlijstje of checklist.
Iedereen doet hier natuurlijk mee wat hij wil. Het is belangrijk dat je een systeem vindt dat voor jou werkt. En of iets voor jou werkt, kan je pas weten wanneer je ermee experimenteert en in de actie gaat. En zo is de cirkel mooi rond.
Bedankt voor je inzichten, Stephie!
