 
            “Wanneer je meerdere creatieve breinen samenbrengt, ontstaat er vuurwerk”
Foto door Marie Brommer
Rein De Paepe heeft een hart voor creativiteit en brainstormen. Als trainer, workshopbegeleider en groepsfacilitator begeleidt ze groepen binnen bedrijfs- en overheidscontexten in hun creatief denkproces. Naast creatief denken werkt ze ook graag rond mindset op de werkvloer, humor, zelfrelativering en problem-solving. Met haar brainstormconcept ‘Ziezo, opgelost!’ wil ze gelijkgestemde onbekenden samenbrengen om oplossingen te vinden voor de uitdagingen van de deelnemers. Een leuke formule die we binnenkort ook bij Overondernemers.be eens zullen uitproberen.
Rein, vertel, wat mogen onze lezers over jou weten?
Tja, wat definieert mij? Eén van mijn belangrijkste overtuigingen is dat creativiteit in elk van ons zit. Op een bepaalde manier hebben we afgeleerd hoe we daar contact mee moeten maken, en ik zie het als mijn missie om mensen te helpen die connectie met hun creativiteit opnieuw te maken. Ik doe dat via humor en veiligheid: twee zaken die nauw met elkaar verbonden zijn en die ons terug in de speelse mindset van onze kindertijd kunnen brengen. Die mindset helpt dan weer om problemen in ons (werk)leven te tackelen. En daarnaast wil ik de wereld ook wel weer wat mooier maken door bewustwording te creëren rond die speelse manier van denken die velen van ons verloren zijn.
Ik zou mezelf ook nog omschrijven als authentiek, nieuwsgierig, zelfrelativerend, resultaatgericht eerlijk en positief. En ik hoor vaak dat ik anders denk.
Hoe mogen we dat ‘anders denken’ interpreteren?
Ik laat mij bijvoorbeeld niet snel uit mijn lood slaan door mensen die emotioneel reageren. Ik ga vanzelf dieper kijken wat daaronder ligt, waardoor ik rust kan uitstralen en bewaren. Daarnaast ga ik ook automatisch op zoek naar de positieve kant van elk verhaal, elk probleem. Als er problemen zijn, neem ik altijd even de ruimte om te voelen wat er écht aan de hand is en hoe we de uitdaging op een constructieve manier kunnen behandelen. En wat bij mij ook altijd aanwezig is, hoe fluffy het ook klinkt, is een soort van liefde. Wat als we een uitdaging met liefde – en dus zonder oordeel – zouden behandelen, welk resultaat zou dat opleveren?
Zonder oordeel naar de dingen kijken, is iets wat we met z’n allen wat meer zouden mogen doen. Al is dat niet evident, toch?
Inderdaad, ook ik heb hierin een hele weg afgelegd, hoor. Ik had vroeger altijd meteen een oordeel klaar. Krijgen we dat niet allemaal wat in onze opvoeding mee? En we oordelen niet alleen over anderen, nee, vaak nog méér over onszelf. Zijn we wel goed genoeg? Het lijkt alsof falen een schande is, terwijl fouten gemaakt móéten worden! Want daar leren we net zoveel uit. Gelukkig kan je oordeelloosheid leren … Alles begint bij zelfbewustzijn.
Klopt, zo denk ik er ook over. Nu, als we denken aan creativiteit, dan associëren we dat al snel met onze hersenen en hoe we geprogrammeerd zijn. Nog zo’n topic waar jij uren over kan vertellen. Vertel, welke inzichten wil je ons hierover meegeven?
We mogen wel stellen dat zowel ons maatschappelijk systeem als ons lichaam in deze tijden overbelast is. De cijfers over burn-outs, langdurig zieken, vermoeidheid, ontevredenheid … zijn nog nooit zo hoog geweest. We moeten als individu maar meedraaien in die dagelijkse mallemolen van de maatschappij. Kunnen wij daar wel iets aan doen, als individu?
Het antwoord is ja. We kunnen er ons bewust van worden dat die mallemolen ons in een bepaalde hersenstaat brengt, namelijk de bètastaat. Dat is één van de vijf soorten golven die onze hersenen uitsturen. Het brein werkt immers elektrisch en stuurt signalen en frequenties uit.
De bètataat is een golf van veel druk, concentratie, besluiten nemen, aandacht gericht naar buiten en stress. Op zich is het oké om je in die staat van focus en stress te bevinden, want het zorgt ervoor dat we dingen gedaan krijgen. Maar als we te lang in die hersenstaat verblijven, is dat belastend voor ons lichaam en dus onze gezondheid. Het is daarom belangrijk om ook de andere hersengolven op te zoeken en zelfs te trainen. Zo is er bijvoorbeeld de lagere alfastaat, wanneer je ontspannen bent. Of thèta-golven, met een nog lagere frequentie, die we van nature produceren net voor het slapengaan. Bij lagere frequenties komt er als vanzelf ruimte voor creativiteit.
Als je dan vanuit die alfa- of thèta-staat in een brainstorm kunt stappen, dan zal je merken dat je met heel veel vernieuwende ideeën kan komen. Ik probeer deelnemers aan brainstormsessies die ik faciliteer dan ook met een aantal oefeningen naar die diepere staat te brengen.

Heel boeiend! En dan is er nog zoveel dat we niet weten over onze hersenen … Licht je ook nog even jouw brainstormconcept ‘Ziezo, opgelost!’ toe?
Met plezier! ‘Ziezo, opgelost!’ is een concept waarmee we heel snel oplossingen voor een probleem gaan genereren. We brengen tien tot twaalf voor elkaar onbekenden samen, individuen die elk hun unieke eigenschappen, ervaring, ambities en verlangens hebben. Het leuke aan dit concept is dat je in het brein van anderen kan gaan vissen naar hun ideeën, gedachten en associaties. Concreet behandelen we op een tweetal uur twee uitdagingen, die we door middel van stemming met de groep bepalen.
Stel het je voor: we zetten tien tot twaalf compleet verschillende breinen bij elkaar: dat geeft bijna letterlijk vuurwerk. In dit concept zet ik echt in op associatief denken en elkaar ‘aansteken’. En aangezien iedereen vanuit een andere achtergrond verbanden legt, geeft dat heel wat vernieuwende en originele ideeën. De probleemeigenaar gaat uiteindelijk met nieuwe invalshoeken en wellicht ook al concrete oplossingen naar huis. Als deelnemer aan de brainstormsessie neem je er ook heel wat uit mee voor je eigen uitdagingen, ook al kwamen deze misschien niet zo expliciet aan bod.
Rein, jij bent – net als ik – een creatieve generalist, maar ik heb begrepen dat je niet van die term houdt. Waarom niet?
Doorheen mijn carriere heb ik gaandeweg leren ontdekken hoe ik niet zoals mijn collega’s in de diepte kon gaan rond bepaalde topics. Al snel zag ik in dat een functie als projectmanager, procesfacilitator of groepsbegeleider me meer op het lijf was geschreven. Ik was immers heel generalistisch en hoefde niet gespecialiseerd te zijn. Ik was net goed in het overzicht bewaren en was een beetje van alle markten thuis. Dus je zou me een creatieve generalist kunnen noemen.
De term roept bij mij wat gemengde gevoelens op. Ik begrijp dat het voor sommigen een manier is om zichzelf te positioneren en om gerichter carrièrekeuzes te maken. Tegelijk voelt het voor mij alsof we met dit label een bepaalde onzekerheid willen maskeren. Het lijkt soms alsof mensen de term gebruiken om zichzelf beter te voelen, terwijl dat helemaal niet nodig is. We hoeven onszelf niet te definiëren of te beperken tot een label om waardevol te zijn. Laten we gewoon zijn wie we zijn, zonder dat we onszelf in hokjes duwen. Ik ben gewoon Rein.

Hmm, ik kan erin komen. Je generalistische creativiteit is in elk geval wat jou gebracht heeft tot waar je vandaag bent en waarom je een ideale facilitator bent voor brainstormsessies. Ik kijk uit naar de sessie die je voor onze community gaat begeleiden. Tot 14 maart in Deinze!
Meer info over deze ‘Ziezo, opgelost!’-sessie met Rein De Paepe vind je hier!
 
 
 
