Van loondienst over bijberoep naar hoofdberoep, hoe voelt dat?

Maxim Buyle (24) van Landmeetbureau Buyle is landmeter, voornamelijk in regio West- en Oost-Vlaanderen. Hij is gespecialiseerd in grensbepalingen, plaatsbeschrijvingen, schattingen, verkavelingen en sinds kort ook 3D-scanning. Toen hij net 24 was, werd hij volledig zelfstandig. Hij kreeg de kans om op zijn vaste job geleidelijk aan te proeven van het ondernemerschap. Overondernemers.be mocht Maxim interviewen over hoe hij die overgang ervaren heeft.

Wat is jouw achtergrond?

Na mijn opleiding secundair onderwijs Wetenschappen-Wiskunde besloot ik me te wagen aan een academische opleiding Industrieel Ingenieur. Al snel merkte ik dat de sprong van middelbaar onderwijs naar de universiteit voor mij te groot en vooral te theoretisch was, dus koos ik ervoor om over te stappen om een professionele bachelor. Ik was altijd al van plan geweest om een masteropleiding in de landmeetkunde te volgen, dus een schakeljaar en dan een masterjaar was zeker een optie. Uiteindelijk heb ik die masteropleiding dan toch niet gevolgd, omdat ik tijdens mijn bacheloropleiding een stage kon doen in Canada en daar helemaal werd klaargestoomd voor het werkveld. Ik had echt zin om te beginnen werken!

Hoe ben je in bijberoep begonnen?

Nadat ik was afgestudeerd kon ik snel aan de slag als landmeter in een groot kantoor in Mariakerke. Ik kon er praktische meetervaring opdoen, maar zocht meer uitdaging en verantwoordelijkheden in mijn job. Dus besloot ik andere oorden op te zoeken. Ik kwam terecht bij een natuursteenbedrijf waar ik naast mijn vaste job als opmeter en tekenaar ook de kans kreeg om in bijberoep als landmeter te werken. Elke vrijdag werkte ik aan opdrachten voor mezelf, van begin tot eind, en daar haalde ik echt veel voldoening uit.

Daarvoor had ik ook al zeven jaar meegewerkt in het café van mijn moeder, tot ik 23 was en het café werd overgenomen. Ik had toen al veel verantwoordelijkheden en ik denk dat dat bijgedragen heeft aan mijn ondernemerszin.

Ik moet wel zeggen dat mijn bijberoep behoorlijk traag op gang kwam, maar het baatte mij geen zorgen omdat ik de zekerheid had van mijn hoofdberoep. Dat bijberoep was gewoon spannend, nieuw, uitdagend, interessant en vooral heel leerrijk.

Waarom besloot je om van bijberoep naar hoofdberoep te gaan?

Dat ik ooit de stap zou zetten, dat was zeker, maar de vraag was alleen wanneer. Sneller dan gedacht kwamen er steeds meer opdrachten binnen en werden ze ook specifieker. Ik ben eerst van 4/5e naar 3/5e gegaan in mijn vaste job, maar beide jobs combineren werd steeds moeilijker.

Toch was het geen evidente beslissing, want ik heb nachten wakker gelegen om na te denken over alle mogelijk factoren en situaties. Op zulke momenten is het belangrijk om veel op te schrijven en je gedachten bij te houden. Gelukkig kon ik veel praten met vrienden en kennissen die zelf de stap naar het ondernemerschap hebben gezet en die me dus veel tips konden geven. Ze wezen me ook op de valkuilen, waardoor ik uiteindelijk een goed onderbouwd keuze kon maken.

Maakte je je zorgen over het financiële plaatje?

Zeker. Ik denk dat dat de grootste reden is waarom mensen twijfelen om de stap te zetten. De rekeningen moeten uiteindelijk nog altijd betaald worden en de enige die voor inkomsten kan zorgen, ben jij zelf. Ik heb het grote geluk dat ik nog steeds in onderaanneming kan helpen in het bedrijf waar ik laatst in loondienst werkte. Ik vind dat nog altijd een interessant werkgebied en zo heb ik wat zekerheid. Ooit zal ik natuurlijk een keuze moeten maken, want ik kan dit niet blijven combineren. Die keuze zal voor de hand liggen, maar daarom niet minder moeilijk zijn, want ik heb best wel een emotionele band met dat bedrijf en heb er heel veel geleerd.

Welke invloed had je stap naar een zelfstandig hoofdberoep op jou en je privéleven?

Eerlijk? Het heeft vooral veel rust in huis gebracht. Voortdurend moeten switchen tussen werknemer en zelfstandige leidde in mijn geval vaak tot frustraties. Daarmee kon ik uiteraard terecht bij mijn partner, maar dat is niet altijd leuk voor haar geweest. Door de stap te zetten naar het zelfstandig statuut viel er een grote last van mijn schouders. Ik was eindelijk vrij om alles in te plannen zoals ik het zelf wou. Ik doe nog steeds veel uren en heb lange werkdagen, maar dat was al zo. Als je iets doet wat je graag doet, voelt dat niet als werken. Natuurlijk is het soms eens lastig, maar ik haal veel voldoening uit mijn projecten en dat compenseert. Ondernemen is in dat opzicht eigenlijk een beetje als sporten.

Ik doe mijn uiterste best om een goed evenwicht te vinden tussen mijn ambities en mijn relatie. Dat is niet altijd gemakkelijk, maar mijn inspanningen worden thuis echt geapprecieerd en dat stimuleert mij om steeds mijn best te blijven doen. Een positieve vibe waar je met het hele gezin moet zien in te geraken en vast te houden.

Heb je bepaalde angsten op professioneel vlak?

Natuurlijk. Ik ben bang om op een dag geen landmeetkundig werk meer te hebben. Om onvoldoende inkomsten te hebben om mijn investering in materiaal te betalen. En ook angsten om onbewust fouten te maken die grote gevolgen kunnen hebben.

Als vierentwintigjarige heb ik uiteraard nog veel te leren, en daar sta ik ook echt voor open. Het is heel belangrijk om input van anderen naar waarde te schatten, zeker als dat van oudere collega-landmeters komt. Voor startende landmeters is het heel belangrijk om te beseffen dat zij de experts zijn waar wij het vak van kunnen leren, maar omgekeerd denk ik ook dat de oudere generatie zich er bewust van moet zijn dat de jonge generatie meer geschoold is in nieuwe technieken en technologieën. Combineer de twee en je hebt een heel sterke wisselwerking. Zo werk ik zelf samen met een collega van 62 en dat loopt erg goed. We denken samen na over meettechnieken en hoe we die kunnen verbeteren. Ik leer elke dag bij en ben hem daar eigenlijk heel dankbaar voor.

Welke tips zou je geven aan mensen die twijfelen om de stap naar het ondernemerschap te wagen?

Denk eerst goed na over wat je zelf wilt bereiken in je carrière. Wees niet bang om fouten te maken, want daar kan je alleen maar uit leren. Het verschil zit in hoe je ermee omgaat. Kortom, zoek een richting en stel doelen voorop die je stimuleren om er helemaal voor te gaan.

Ben je overtuigd, heb je er goesting in en kloppen je cijfers? Go for it!